شنبه, ۰۸ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۵۰
از آنجا که بزرگترین حادثه اعتقادی بشری را می توان واقعه کربلا یا قیام حضرت ابی عبدالله الحسین (ع)، سرور شهیدان و آزادگان جهان را در روز عاشورا نامید. شهدای ما در تبیین اهمیت حفظ سنت و فرهنگ عاشورایی، علاوه بر آنکه هستی خود را در طبق تقدیم راه مقدس حسینی کردند. بلکه در وصیتنامه ها و سخنان خود بر اهیمت آن گوشزد کرده اند.

به گزارش نوید شاهد اردبیل: بمناسبت گرامی داشت تقاون ایام محرم با هفته دفاع مقدس به نمونه ای از وصیت نامه شهدای استان که بیش از هر کسی در آنها نام و یاد سرور شهیدان عالم امام حسین (ع) ورد زبان و وجه نظر شان است. اشاره می شود.

شهید لقمان سطوتی می نویسد: همسر مهربان و خوبم، هر روز عاشورا و هر جای میهن ما کربلاست و حسین زمانمان هم امام خمینی خار چشم دشمنان اسلام است. باید در این کربلای خونین، مثل امام حسین و حضرت ابو الفضل (ع) و مثل سایر شهیدان کربلا، از جانمان بگذریم تا اینکه اسلام زنده بماند. چون اینکه از جانمان نگذریم به ضرر اسلام است.

شهید یوسف فرخزاده: به نظرم انسان نباید زندگی ننگین را بر مرگ شرافتمندانه ترجیح دهد، چون یکبار که بیشتر نمی میرد و  چه بهتر که این مرگ در راه شهادت باشد که این گفته حسین بن علی (ع) است ما باید با شهادت خود راه امام حسین (ع) را ادامه دهیم و نگذاریم که خون پاک شهیدان انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی به هدر برود. ای پدر که درس ایثار و شهادت را به من آموختی که آن چنان زندگی روی دشمن را سیاه کرد. و شما ای مادر جان اگر من شهید شدم، ناراحت نباشید و کاری نکنید که دشمن شاد شود، صبور باشید که فردای قیامت افتخار هم نشینی با حضرت زهرا (س) را داشته باشید. و شما ای برادرانم! امیدوارم که در خدمت به سپاه اسلام و قرآن بیشتر تلاش کنید و مکتب شهادت را به دیگران بیاموزید و شما ای خواهرانم، امیدوارم که زینب گونه زندگی کنید و سرمشق دیگران باشید. می خواهم مرا حلال کنید. چون جهاد دری است از درهای بهشت که خداوند ان را برای دوستان خود گشوده است.

شهید احمد معرفت: ایشان به مادرش وصیت می کند که در شهادتش گریه نکند. گریه برای یاران و شهیدان عاشورایی اهمیت دارد تا نام و یاد ان حادثه عظیم بشری و به اصطلاح فرهنگ انسان ساز عاشورایی حفظ شود. او می گوید: اعلام می دارم. مادر جان، نور چشمم، اگر من شهید شدم، مبادا گریه بکنی صبر داشته باش و مثل حضرت زینب (س) استقامت و پایداری کن و اگر خواستی گریه کنی، برای امام حسین (ع) و علی اکبر (ع) گریه کن. مادر جان! من به جبهه آمده ام تا راه کربلا را باز کنیم. تا شما به راحتی به کربلا بیایید. مادر جان! از تو می خواهم مرا حلال کنی به خاطر الله. چون حق پدری بر گردن من داری و از شما می خواهم اگر شهید شدم، راه مرا که همان راه امام حسین است، بهتر از من ادامه دهید و من به جبهه آمدم تا خدا و ائمه راضی باشند و به خاطر الله و اسلام و حقانیت ان مبارزه کنم.

 

انتهای پیام./

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده