وصیت نامه شهید خیر الله امینی؛
اما مادرم مبادا که انسان در غفلت بمیرد که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا انسان در حال بی تفاوتی بمیرد که علی اکبر در راه حسین و با هدف شهید شد .

مادرم! ادامه دهنده راه و هدف امام حسین ( ع ) باشید

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛
شهید خیرالله امینی درسال 1342دریکی از روزهای گرم بهاری در یکی از روستاهای شهرستان صحنه،گاوکل علیا به دنیا آمد، بعداز چند سال خیرالله که کودکی هفت ساله بود به مدرسه رفت و زیر نظرمعلمان دلسوز و پدر و مادری مهربان شروع به فراگیری علم ودانش نمود.
شهیدازهمان دوران کودکی نظرخوبی به اسلام و ائمه اطهار داشت و دلیل این دیانت حضور در خانواده ایی مذهبی و مومن  بود.
شهید بعد از طی کردن پایه ابتدایی برای ادامه تحصیل در شهرصحنه به یکی از مدارس راهنمایی  رفت و بعد از به پایان رساندن دوره راهنمایی مشغول ادامه تحصیل شد و سپس در دبیرستان امام خمینی(ره) در رشته بازرگانی  مشغول به تحصیل شد و پس از تلاش و زحمت بسیار در خرداد سال1363 فارغ التحصیل شد و پس از پایان تحصیلات خود را برای خدمت سربازی و دفاع از وطن آماده کرد.
شهید در22 اسفندماه 1363 1363 خود رابرای مبارزه با دشمنان خارجی و منافقان داخلی آماده کرد و روانه سربازی شد رفت که در سپاه پاسداران انجام وظیفه نماید بعد از پایان دوره ی آموزشی رزمی به منطقه شیخ صالح  اعزام شد.
شهیدخیراله بسیار به انقلاب و به خصوص به امام خمینی(ره)معتقد و پایبند بود و به کسی اجازه نمی داد به اعتقاداتش توهین کندو بسیار انسان پاکی بود.
او همراه دو نفر دیگر از دوستانش مسؤولیت پست بازرسی روزانه را برعهده داشتندو ایشان به گفته ی راویان بسیار سخت گیر بود و ترددها را سخت و جدی کنترل می کرد، تا اینکه در شب یازده شهریور 1364 ساعت 23:30 شب توسط نیروی خائن به وطن و اسلام روی پل جمهوری در منطقه شیخ صالح از ناحیه پامجروح گردید و به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر پاکش به دست مهربان مردم چمچمال روستای گاوکل علیا به خاک سپرده شد و روح بلندش به عرشیان پیوست.
شهیددر وصیت نامه خود می نویسد:
با سلام و درود به پیشگاه مقدس امام زمان( عج ) و نایب برحقش امام خمینی(ره) و با سلام و درود بی پایان بر تمام شهیدان راه اسلام و وطن.
مادرم؛ این دنیا گذرگاه تمام انسانهاست و انسان هم موجودی است که خیلی زود دچار تمایلات نفسانی  خویش می شود و خلاصه در آخر می میرد و به جهان آخرت می رود ولی نکند که انسان در خواب ذلت بمیرد، اما مادرم مبادا که انسان در غفلت بمیرد که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا انسان در حال بی تفاوتی بمیرد که علی اکبر در راه حسین و با هدف شهید شد .
مادرم شاید شهید شدن من که فرزند شما می باشم برای شما سخت و غیر قابل تحمل باشد و اما در آن لحظه زینب (س) را به یاد بیاور که چگونه72 شهادت شهید را تحمل کرد.
پدر عزیزم؛ من درس شهادت را از رهبرم حسین (ع) آموختم که در آن دوران سیاه یزیدی زیر بار ظلم و ستم نرفت و مرگ با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح داد واین شما اولین معلم من بودیدکه درس را از مکتب حسین بر می آموختید.
و خلاصه سلام مرا به رهبر عزیزم و مردم برسانید و به آنها بگویید تا آخرین قطره خونم سنگر اسلام و مبارزه با هرگونه ظلم و جور ترک نخواهم کرد.
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده