در سالروز شهادت شهید « محمد اسحاقی» منتشر می شود:
تمام زندگى چه خوشى و چه ناراحتي اش آزمايشی بیش نیست و انسان تنها براى عبادت خلق شده است.
تمام زندگى چه خوشى و چه ناراحتي اش آزمايش بیش نیست

نویدشاهد البرز؛

شهيد «محمد اسحاقي» در سال دوم اردیبهشت 1340، در تهران در خانواده مذهبي و معتقد به دين اسلام چشم به اين دنياي هستي گشود. وي دوران كودكي خود را در آغوش گرم كانون خانواده سپري نمود. تا اينكه به سن هفت سالگی روزهای خردسالی را بدرود گفت و براي به كسب علم ودانش وارد مدرسه شد و دوران ابتدايي را تا كلاس پنجم در شهر تهران گذراند و بعد به همراه خانواده خود به شهر كرج عزيمت نمود و دوران راهنمايي و دبيرستان را در شهر كرج ادامه داد.

در حین تحصیل با نهاد طیبه بسیج آشنا شد و به خاطر روح پاک و خلوص نیت به جرگه بسیجیان همیشه مخلص ولایت در امد. اخلاق پاک و دوست داشتنی اش زبانزد همه بود به والدینش بسیار احترام می گذاشت. این صفات فردی با عبادت های شبانه اش که همراه شده بود از او ماه منوری ساخته بود که درخشش چشم اطرافیان را نوازش می داد و حسن خلق و نیکی کردارش ورد همه زبانها بود.

با شروع جریانات انقلاب شكوهمند اسلامي وقيام مسلمان ايران عليه رژيم منحوس ومزدور و ابرقدرتها و استکبار جهانی او نيز با استفاده از روحيه و نشاط جواني و ايمان و نيروي خدادادي خويش از هيچ فعاليت و فداكاري دريغ نداشت وبه همراه دوستان خود در تظاهرات و راهپيمائيها وپخش اعلاميه هاي امام خميني و تحريك مردم وكشاندن آنها به خيابانها سهیم بود و بعد از پيروزي غرور افرين انقلاب اسلامي بنا به سنت نبوی ازدواج نمود كه ثمره ازدواجش دو فرزند دختر مي باشد و با شروع جنگ تحميلي نيز ايشان حدود چهار سال در جبهه به همراه برادرش «احمد» حضور فعال داشت و احمد قبل از ايشان در سال 63، به شهادت رسيده و با شهادت احمد عزم او را بیش از پیش جزم شد و شهادت طلبی قاموسش شد که از هیچ فداکاری در دفاع از کشور دریغ ننمود و سرانجام در تاريخ اول فروردین 1366، در منطقه عملياتي شلمچه در نبرد با صداميان جاوید الاثر گرديد.
شهید گرانقدر «محمد اسحاقی» در وصیت نامه خود آورده است:

بسم ا... الرحمن الرحيم

الا بذكر ا... تطمئن القلوب»

وصيت نامه ام را با نام خدا آغاز مى كنم .

اشهد ان لااله الاالله و اشهد ان محمدا رسول ا... و اشهد ان على ولى ا... هدف مشخص است كه چيست و خداوند اين توفيق را داد كه در اين راه قدم برداريم و به عنوان تكليف شرعى خود پا به ميدان عمل بگذاريم و اميدوارم مورد رضاى خداوند قرار بگيرد. مى دانم خيلى گناهكارم ولى اميد به بخشش در من بيشتر است. از همه خانواده ام مى خواهم كه مرا ببخشند اگر كوتاهى در موردشان كردم و اميدوارم كه خداوند صبر در مصيبت و طاعت به آنها عطا كند. زندگى زودگذر دنيا را در نظر بياوريد كه تمام مسايل براى شما حل شدنى مى گردد .

از امام و انقلاب پشتيبانى كنيد و مى دانم كه مى كنيد. من به نوبه خودم افتخار مى كنم كه در راه اسلام برادرم را شهيد دادم. شما هم افتخار كنيد و شكرش را به جا آوريد .

تمام زندگى چه خوشى و چه ناراحتي اش آزمايشی بیش نیست و انسان تنها براى عبادت خلق شده است. پس عبادت خدا ر ا در تمام زمينه ها و جنبه ها بید به جا آورد.

در ضمن تمام مسايل را در رابطه با قضاى روزه به همسرم گفته ام ديگر مطلبى به خاطرم نمى رسد اميدوارم كه خداوند تمام ما را در بهشت رضوان گرد آورد .

بیست و پنجم اسفند ماه 1364، محمد اسحاقى


منبع: پرونده فرهنگي شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنري


برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده