چهارشنبه, ۱۶ مرداد ۱۳۹۸ ساعت ۱۰:۱۲
آکنده بادا خاطر دشت مجاور/ از رقص مرگ سروها در باد کافر/ پاینده بادا یاد سرخ لاله زاران/ در خواب سبز نیمروز جویباران
ای هر که بعد از ما علمدار شهادت



نویدشاهد:

آکنده بادا خاطر دشت مجاور
از رقص مرگ سروها در باد کافر

پاینده بادا یاد سرخ لاله زاران
در خواب سبز نیمروز جویباران

تا فتح  روم و زنگ و چین از ترک و تازی
ای هر که بعد از ما تو را این ترکتازی

ای هر که بعد از ما میاندار گزیده
کباده گردان و مردان را کشیده

ای هر که بعد از ما علمدار شهادت
دست عروج افشانده از دار شهادت

ای هر که بعد از ما  در این ساحت مسیحا
بر جلجتا افکنده از گردن چلیپا

ای هر که بعد از ما تو را این پرده داری
ای هر که بعد از ما  در این گنبد، حصاری

این نقشها کز چشم خون آلود، خامه ست
مر فتح خوزستان خون را، فتحنامه ست

ای نام  تو عزوجل، مفتاح  جانها
فتح الفتوح  لایقانت، لا مکانها

بعث و ثمود و عاد دیدند آنچه دیدند
پنداشتند آیا عبثشان آفریدند؟

سیر فرات از رقه تا جایی که  دجله ست
ما را به معنی آینه بندان حجله ست

آنک  به صفین، آن شهیدان آرمیده
زی ما فرات از حضرت ایشان رسیده

و آنک به  دست نینوا شیران شاهد
زی ما فرات آورده از روی آن مشاهد

زینک به کین  قرنهای  روی  زردی
زخمی به  زخمی، یا علی (ع)، مردی به  مردی

تا چند جور طاغی و طالح، برادر؟
ماییم اینک باقی صالح، برادر

اسلام سیلی خورده، چونین مانده بر جای
ماراست این میراث خونین مانده بر جای

فخر تبوک و بدر و فتح خیبر از ماست
برخیز! اینک ذوالفقار حیدر از ماست

برخیزد! تا زی قدس و آن سامان برآییم
بر چاشتگاه انبیا مهمان  برآییم

آخر نه  در آن ساحت از جهل عنودان
جرم یهودا ماند و جور یهودان؟

آخر نه  حق  پنهان شده ست از فرط باطل؟
آخر نه خون می جوشد از حصن هیاکل؟

آتش نه اندر مسجد الاقصی فکندند؟
سنگ تطاول در حریم ما فکندند؟

آخر نه عهد ما و حق، دفع  ستم بود؟
آخر نه ما  را شیوه اهل کرم بود؟

اینک  جهان از نام ما خاموش مانده ست
تاوان صدها خونمان بر دوش مانده ست

برخیز! تا کی پیش دشمن روی زردی؟
زخمی به  زخمی، ای فتی، مردی به مردی

سروده: علی معلم
منبع: کتاب ترنم آبشار (مجموعه آثار و ارزشهای شعر دفاع مقدس/ دفتر ششم)

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده