آرزویم جنگ علیه کفّار و عروسم، شهادت است

آرزویم جنگ علیه کفّار و عروسم، شهادت است

شهید «سیدابراهیم فرش‌بافی‌آذر بناب» در قسمتی از وصیت‌نامه خود، خطاب به مادر بزرگوارش چنین می‌نویسد: «بدانید آخرین قطره خونم در راه قرآن را در مسیر حق و دفاع از میهن بر زمین افتاد؛ و موقع مرگم نام خدا بر زبانم جاریست. آرى مادر آرزویم جبهه و جنگ بر علیه کفار و عروسم شهادت است.»
‌می‌ترسم رفتنم خالص نباشد و پذیرفته درگاهت نشود

‌می‌ترسم رفتنم خالص نباشد و پذیرفته درگاهت نشود

در قسمتی از وصیت‌نامه شهید والامقام «محمدتقی اکبرنژاد درخشانی می‌خوانیم: «خدایا چگونه وصیت نامه بنویسم در حالی که سراتاپا گناه و معصیت و تقصیر و نافرمانی‌ام. گرچه از بخشش و رحمت تو ناامید نیستم، ولی ترسم از این است که نیامرزیده از دنیا بروم. می‌ترسم رفتنم خالص نباشد و پذیرفته درگاهت نشود.»
اگر به منافقین اجازه دهید که در امور مسلمین دخالت کنند، روزی ریشه شما را خواهند زد

اگر به منافقین اجازه دهید که در امور مسلمین دخالت کنند، روزی ریشه شما را خواهند زد

در قسمت دوم از وصیت نامه شهید والامقام «محبوب صیامی»، می‌خوانیم: «سعی کنید راه شهدا را ادامه دهید و پیام خون شهیدان را به ملت‌های تحت ستم برسانید، هیچ وقت از خودتان سُستی نشان ندهید که خدای نکرده دچار عذاب خداوندی می‌شوید و اگر به منافقین اجازه دهید که در امور مسلمین دخالت کنند، روزی ریشه شما را خواهند زد.»
همچون حسینِ مظلوم، عزیزِ زهرا (س)، تن به ذلت و خواری نخواهیم داد

همچون حسینِ مظلوم، عزیزِ زهرا (س)، تن به ذلت و خواری نخواهیم داد

در وصیت نامه شهید «محبوب صیامی» می‌خوانیم: "باید از سرور شهیدان امام حسین (ع) درس شهادت و شهامت بگیریم چنانکه حسین مظلوم عزیزِ زهرا (س)، تن به ذلت و خواری نداد و در مقابل یزید و یزیدیان استقامت و مقاومت کرد و در مقابل ظلم و ستم سر تسلیم نکرد و تا آخرین  لحظه  خود مبارزه کرد ما ملت ایران هم باید امام حسین (ع) را الگو قرار دهیم و راهی که حسین (ع) پیمود ما هم بپیمائیم و تا ظلم هست، در مقابل آن مقاومت کنیم حتی اگر به قیمت جان و مال خودمان تمام شود."
همیشه در خواب‎‌هایم، مادرم را با حضرت زهرا (س) یکجا می‌دیدم

همیشه در خواب‎‌هایم، مادرم را با حضرت زهرا (س) یکجا می‌دیدم

شهید سید داوود علوی در وصیت‌نامه‌اش خطاب به مادرش می‌گوید: «من از اوان کودکی در ذهنم این معنی نقش بسته و به یاد مانده بود که در ایام وفات ائمه معصومین و بخصوص ایام وفات حضرت زهرا (س) که در این ایام در خانه مان مرثیه خوانی و ذکر مصیبت می‌شود صبح آن روز چشمانت را اشک آلود مشاهده می‌کردم و در واقع برادرانم با صدای گریه‌ی شما از خواب بیدار می‌شدند و بی‌سبب نیست که هر وقت خواب شما را می‌دیدم تو را با حضرت فاطمه زهرا (س) در یکجا می‌دیدم.»