زندگینامه شهید شاخص سردار «رحیم غروبی»
نوید شاهد آذربایجان غربی؛ شهيد رحيم غروبي در سال ۱۳۴۰ در شهر شهيد پرور خوي در خانوادهاي مذهبي و مؤمن به احكام الهي ديده به جهان گشود و در دامان مادري پاك باليد و رشد كرد. از همان اوان كودكي مهربان و خوش برخورد بود و هر چه بر سالهاي عمرش افزوده ميشد، به مسائل سياسي و عبادي بيشتر مي پرداخت. در سالهاي آخر دوره دبيرستان كه مصاف با اوج گيري نهضت اسلامي و فريادهاي عدالتخواهي مردم مسلمان ايران بود، بيشتر در جلسات قرائت قرآن، اصول عقايد، مسائل سياسي و كلاسهاي رزمي شركت ميكرد و در راه شناخت معارف و حقايق ديني از هيچ تلاشي باز نمي ايستاد. با وجود مشكلات و گرفتاريهايي كه از نظر تحصيل داشت، بر عقيده خويش راسخ و پابرجا بود. در سال ۵۸ موفق به دريافت ديپلم تجربي شد و در رشته پزشكي دانشگاه تهران پذیرفته شد و با روحيه قوي و ثبات عقيده ايمان خويش را به اثبات رسانيد و هنگامي به دانشگاه قدم گذاشت كه دانشگاه به لانههاي فساد و گروهكهاي وابسته به ابرقدرتها تبديل شده بود. پس از اندك مدتي كه شناخت كافي از انجمن اسلامي دانشكده به دست آورد حركتش را آغاز نمود و با خلوص نيت با جمع برادران انجمن اسلامي در تحكيم خط امام در محيط دانشگاه سعي خود را به كار بست و استين همت را بالا زد.
علاوه بر فعاليت در انجمن از نظر درسي نيز دانشجويي ممتاز به شمار میآمد و به لحاظ اخلاقي زبانزد خاص و عام بود و بسياري از همكلاسي هايش با حسن خلق و برخورد متين و منطق اسلامي به خط اسلام و امام جذب نمود و مانع پيوستن آنها به گروهك هاي وابسته گرديد. در جريان انقلاب فرهتگي فعاليت هاي زيادي داشت و هميشه در مقابل انحرافات مانند كوهي استوار و پابرجا مي ايستاد و هيچ واهمه اي به خود راه نمي داد. عقب نشيني در مقابل فساد و انحراف در قاموس وي معني نداشت.
پس از جريان انقلاب فرهنگي به همراه عده اي از دوستان دانشجويش به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي پيوست و پس از طي دوره آموزشي چون زادگاه خويش را براي ارائه خدمات مناسب ديد، به سپاه خوي منتقل شد و در مدتي كه در سپاه خوي مشغول خدمت و پاسداري از حريم اسلام و انسانيت و شرف والاي بشري بود وظایف مختلفي از جمله مسئوليت واحد روابط عمومي و واحد آموزشي سپاه را بر عهده داشت و در انجام اين مسئوليت ها نقش ارزنده اي را ايفا نمود. برخورد خوب، اخلاق حسنه و رفتار دلپسند، تدبير و كارداني، خلوص نيت و حسن مديريت وي هيچ گاه از خاطر همرزمانش محو نمي شود. يكي از خصوصيات بارز شهيد انفاق در راه خدا بود. هميشه سعي مي كرد به تهيدستان رسيدگي كند و از دردهاي آنان باخبر شود و چارهاي براي آنها بينديشد. قبل از بازگشائي دانشگاه ها يك بار در جبهه نور عليه ظلمت حضور يافت و جان نثارانه به مبارزه برخاست.
پس از بازگشائي دانشگاه ها رفتن به جبهه نبرد ، حفظ و حراست از اسلام و كيان اسلامي را به دانشگاه ترجيح داد. او دانشگاه شهادت را گزيد تا از مكتب مولايش حسين(ع) درس عشق و عرفان، درس ايثار و شهامت را بياموزد و با معرفت حاصله و لطف خداوندي حديث سرخ شهادت را به خون نگارد. اين فرزند برومند اسلام و سرباز وفادار امام و دانشجوي مسلمان و متعهد، پاسدار مدير در تاريخ دهم اردیبهشت ماه سال 1361 در مرحله اول عمليات بيت المقدس در حالي كه سرشار از عشق معبود بود سر از پا نميشناخت، با تقديم خون سرخ خود حضرت جانان و رنگين ساختن خاك گرم خوزستان شهد شهادت را چشيد و شاهد هميشه زنده تاريخ گشت.
انتهای پیام/