بوسه بر پاهای پسر

  به گزارش نوید شاهد اردبیل؛ شهید بهنام وفایی ارشاد، دوم آبان 1344، در شهرستان اردبیل دیده به جهان گشود. پدرش رمضان، راننده بود و مادرش اکرم نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. دوم اسفند 1364، در بمباران هوایی روستای خسروآباد آبادان به شهادت رسید. پیکرش را در گلزار شهدای غریبان اردبیل به خاک سپردند.

  مادر شهید وفایی ارشاد می‌گوید: شبانه از تهران به سمت اردبیل، راه افتادیم. باورم نمی‌شد که بهنام شهید شده باشد. هر چند به دلم برات شده بود اما نمی‌توانستم شاید هم نمی‌خواستم شهادتش را قبول بکنم. مدام با خودم تکرار می‌کردم. مادر شهید شدن لیاقت می‌خواهد و در جواب خودم می‌گفتم: لایق این مقام نیستم. نه! لیاقت چنین مقامی را ندارم...

  به اردبیل رسیدیم و مرا به قبرستان غریبان بردند. جمعیت زیادی آمده بود. چند زن در حالی که به دور من حلقه زده بودند دست‌های همدیگر را گرفتند! 

  گفتم: چه کار می‌کنید!؟

  مادربزرگ شهید رحمان نجارقابل به من نزدیک شد و گفت: نگران نباش. مادر شهید شدن لیاقت می‌خواهد و تو لایق این مقامی. اما اجازه بده، چادرت را دور کمرت بپیچند. زیاد بی‌تابی نکن. فرزندت باعث افتخاره و الان مهم اینه که باعث خوشحالی دشمنان نشیم. حجابت رو رعایت کن و با صدای بلند گریه نکن...

  حرف‌های مادر، آرامم کرد. سرم را روی شانه‌اش گذاشتم و آرام گریه کردم. کمی که آرام شدم؛ گفتم: جازه بدید بهنامم رو ببینم.

  راه را باز کردند و به سمت پیکر غرق به خون بهنام رفتم. با دست‌هایم تمام بدنش را لمس کردم و پیکر بی‌جانش را به سینه‌ام فشردم. شنیده بودم که خانم لیلا، زیر پای پیکر علی اکبرش نشسته. خودم را به سمت پاهای بهنامم کشیدم و کف پاهای عزیزم را بوسیدم و بر روی پیکر دلبندم، روضه علی اکبر خواندم...

انتهای پیام/