پزشک وظیفه شناس انقلابی

به گزارش نوید شاهد اردبیل، شهید بخشعلی اعیادی، بیستم آذر سال 1344 در محله غریبان اردبیل در خانواده‌ای متدیّن چشم به جهان گشود.  

تلاش‌های شبانه‌روزیِ بخشعلی نتیجه داد و با معدل ممتاز دیپلم گرفت. سال 1354 در کنار چند نفر از فرزندان بزرگان شهر، در رشتۀ پزشکی دانشگاه تبریز پذیرفته شد. سال‌های حضور او در دانشگاه تبریز، با مبارزات انقلابیِ مردم، همزمان بود.

بخشعلی هم به جمع دانشجویان انقلابی پیوست و به‌‌خاطر فعالیت‌های انقلابی‌اش، چند بار بازداشت شد. قیام عمومی مردم در سال 1357 اوج گرفته بود. با تعطیلی دانشگاه‌ها، بخشعلی به زادگاهش بازگشت. اوقات او یا در راهپیمایی‌ها می‌گذشت یا در بیمارستان برای کمک به مجروحان. سرانجام در همین راه، روز نهم دی ماه سال 1357 وقتی از بیمارستان خارج شده و در جمع مردم بود، بر اثر اصابت گلوله مزدوران شاه، به جمع شهدای انقلاب پیوست. 

خبر شهادت علی به عنوان دانشجوی انقلابی، خون مردم را به جوش آورد. امواج مردم انقلابی شهر، به طرف خانه شهید اعیادی حرکت و بی‌توجه به هشدارهای رژیم شاه، دسته دسته در خانۀ شهید تجمع کردند.

پیکر مطهر علی بر دوش هزاران نفر از مردم اردبیل تشییع و در سمت غربی قبرستان غریبان به خاک سپرده شد. تشییع جنازه‌اش به تظاهراتی عظیم علیه رژیم پهلوی تبدیل شد. او نخستین دانشجوی شهید انقلاب در شهرش بود.   

مرحوم آیت الله مروّج (ره) از روحانیون بنام و مبارز اردبیل که بعدها نماینده رهبری در استان و امام جمعه اردبیل شد، برای پیکر مطهر شهدا نماز خواند و تابوت شهدا از جمله شهید بخشعلی اعیادی بر دوش هزاران نفر از مردم اردبیل تشییع و در سمت غربی قبرستان غریبان به خاک سپرده شد؛ تشییع جنازه‌ای که به تظاهراتی عظیم علیه رژیم پهلوی تبدیل شد.

روایت است: شهید اعیادی بعداز پایان کار، در حدود ساعت 3 بعداز ظهر، با تنی خسته و رنجور، راهی خانه ­شد. در طول مسیر، یکی از دوستانش را دید و از طریق او مطلّع ­شد که دوست دانشجویش، «نورالدّین جهانجویی» در تظاهرات آن روز زخمی شده، نیاز فوری به گروه خونی, o , منفی دارد. او دوباره به بیمارستان بازگشت و با وجود آنکه بیمارستان به وسیله­ مزدوران شاه، محاصره شده بود و اجازه تردد داده نمی‌شد، امّا او با زحمت و تلاش فراوان وارد ­شد و به دوستِ مجروحش خون اهدا کرد.

وی ساعاتی پس از اهدای خون، از بیمارستان خارج ­شد و به طرف خانه حرکت کرد در مسیر بازگشت، مسئول کنترل بیمارستان و عمّال پهلوی وقتی می‌بینند کنترل مردم انقلابی از دستشان خارج شده عوامل تحریک مردم از جمله بخشعلی اعیادی را شناسایی کرده و سعی در دستگیری آنها می‌کنند تا اینکه عصر نهم دی سال انقلاب (1357) بخشعلی اعیادی را در حوالی چهارراه نرسیده به خیابان ملاهادی به رگبار گلوله می‌بندند و به شهادت می‌رسانند.

پیکر دانشجوی شهید بخشعلی اعیادی به بیمارستان منتقل می‌شود و در کنار دوست شهیدش نورالدین جهانجویی و سایر مجروحانی قرار می‌گیرد که ساعتی پیش مشغول مداوای­شان بود و جان عدّه‌ای از آنها را هم از مرگ نجات داده بود.

انتهای پیام/