یادداشت یک پزشک شهید: «بکوش تا انسان باشی»

به گزارش نوید شاهد اردبیل، شهید دکتر منصور میرزانمدی، شانزدهم شهریور 1338 در شهرستان اردبیل دیده به جهان گشود. پدرش عبدالوهاب، پشم فروش بود و مادرش ملکه نام داشت. دانشجوی سال آخر دوره دکتری در رشته پزشکی بود. سال 1365 ازدواج کرد. بیست و پنجم دی 1366 با سمت پزشک در میاندوآب دچار سانحه رانندگی شد و به شهادت رسید. پیکر او را در گلزار شهدای بهشت فاطمه اردبیل به خاک سپردند.

قسمتی از دست نوشته‌های شهید

دکتیر میرزانمدی، از پزشکان متعهد بود که در راه عمل به تعهدش به شهادتش رسید. در قسمتی از دست نوشته‌هایش نوشته است: انسان و انسانیت جدا از یکدیگر نیستند یعنی انسان مسئول و متعهد است. هر موفقیتی دامنه مسئولیت او را وسیع می‌کند و مسئولیت او، رسیدن به موفقیت‌های آتی است. تلاش، عفو، صلابت، آرامش، صبر و غمخواری از آن انسانهاست بکوش تا انسان باشی.

دوران کودکی

  منصور میرزانمدی نامی آشنا برای همه اهالی اردبیل به ویژه محله تفتان و جامعه پزشکی است. در سال 1338 چهارمین فرزند خانواده میرزانمدی چشم به جهان گشود. پدرش عبدالوهاب و مادرش ملکه از این بابت خیلی خوشحال بودند. طبق رسم و رسوم خانواده مذهبی میرزانمدی باید نامی زیبا برای او انتخاب می کردند تا اینکه پدر خانواده نام منصور را پیشنهاد کرد و از آن روز نام منصور ورد زبان اهالی خانواده شد. منصور وقتی به 5 سالگی پا گذاشت در کنار پدر با کلام الهی قرآن آشنا شد و بعد به مکتبی که خانم باجی محل به بچه ها قرآن یاد می داد راه یافت. با هوش سرشاری که داشت با گوش جان تمام درسهایش را ازبر می‌شد حتی کلمه کلمه قرآن را که یاد می گرفت و به مادر و خواهرش نیز می خواند و توضیح می داد. در شش سالگی با ذوق هنری که داشت قادر بود شعر بسراید و در وصف مادرش کلمات را به نظم می کشید و دل مادرش را شاد می‌کرد.

دوران تحصیل ابتدایی

برای این چنین پسر باهوشی رفتن به مدرسه یک آرزوی دیرینه بود تا اینکه در 7 سالگی این آرزو برآورده شد. او دست در دست پدر به مدرسه محله خودشان در تفتان رفت و نام او در لیست دانش آموزان مدرسه "دهقان" قرار گرفت. اشتیاق و ذوق او به یادگیری علم، او را نفر ممتاز مدرسه معرفی کرد هوش و قدرت درک مسائل علمی او زبانزد معلمان بود، حتی به بقه همکلاسیهایش نیز در درس کمک می کرد اعتقاد داشت نمره عالی متعلق به همه است و کسب این نمره مسئولیت مرا در مقابل دیگران بیشتر می‌کند. منصور در کنار درس به کارهای خانه به مادرش و در مغازه به پدرش کمک می کرد.

دوران راهنمایی و دبیرستان

او با معدل بالا مقطع ابتدایی را تمام کرد و وارد مقطع راهنمایی شد و در مدرسه صفوی ثبت نام کرد ،طولی نکشید که این دوره را نیز با موفقیت و با نمره ها ی بالا طی کرد. وقتی به دبیرستان رفت معلمان تیز هوشی او را تحسین کردند و با اصرار آنها به دبیرستان جهان علوم جایی که تنها افراد مرفه و با استعداد را می پذیرفتند انتقال یافت. این دوران مصادف با جریانهای سیاسی و انقلابی بود منصور به طورغیر مستقیم سعی داشت در جریانهای سیاسی شرکت داشته باشد تا اینکه بعد از اتمام تحصیلات دبیرستان و اعزام به دانشکده پزشکی در سال 1356 در شهر تبریز به صورت مستقیم در تظاهرات ضد رژیم پهلوی شرکت کرد حتی به بارها در جریان راهپیماییهای مختلف دستگیر و مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

قبولی در دانشگاه

قبولی از دانشگاه برای منصور رویایی بود که می توانست هم به ادامه تحصیل بپردازد و هم در پیروزی انقلاب اسلامی سهمی داشته باشد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 جریان انقلاب فرهنگی پیش آمد و دانشگاهها به تعطیلی کشیده شد، در این مدت منصور دست از تلاش و مطالعه بر نمی‌داشت به سایر بچه های فامیل و دوستان تدریس می کرد.

روایت خواهر شهید

ملکه میرزانمدی خواهر شهید می گوید: منصور تا نصفه های شب به کتاب خواندن مشغول بود به همه سفارش می کرد نباید داشنگاهها را خالی گذاشت باید بیسوادی از کشور ما ریشه کن شود.
شخصیت بسیار متفاوتی داشت بسیار مهربان و باهوش ونکته سنج بود در همه کارها ازدیگران دستگیری می کرد.
بیشتر پزشکان استان اردبیل و تبریز او را دوست داشتند همیشه به نیکی از او یاد می کنند. و به یاد او می گریند.
به بچه ها خیلی اهمیت می داد حتی کهنه بچه های مرا خودش می شست و می گفت همه این کارها افتخار بزرگی برای من است. مادر پیری در خانه ما زندگی می کرد که در واقع خاله منصور بود به حمام می برد و در بیشتر کارها به او کمک می کرد.
او همیشه دوست داشت پزشک جراح باشد و بعد از قبولی از دانشگاه به خانه ما آمد و تا قبل از شهادتش در کنار خانواده ما زندگی کرد."
بعد از بازگشایی دانشگاهها، در نتیجه تغییراتی که در واحدهای درسی به دلیل انقلاب فرهنگی، رخ داده بود و عدم ارائه آنها توسط دانشگاه تبریز، منصور مجبور شد برای گذارندن آن تعداد از واحد هایش به دانشگاه شیراز انتقال یابد. بعد از مدتی دوباره به تبریز بازگشت و شروع به گذراندن دوره های کارآموزی و کارورزی بالینی در دانشگاه تبریز کرد.این دوره مصادف شد با جنگ تحمیلی عراق علیه جمهوری اسلامی ایران در سال 1359 شهید میرزانمدی بیشتر اوقات را در بیمارستان می‌ماند و به مجروحین رسیدگی می‌کرد. عضو فعال جهاد دانشگاهی بود و در این مدت دو بار از طرف جهاد دانشگاهی به جبهه نیز اعزام شد و آنجا به وضیعت مجروحین رسیدگی می کرد. و زمانیکه که به خانه می آمد در راحتی اهل خانواده تلاش داشت.

روایت خواهرزاده شهید

خواهرزاده شهید  می‌گوید: به وضیعت درسهایم خیلی اهمیت می داد یکبار در یکی از درسهایم نمره زیر 17 گرفته بودم وقتی دادم پای ورقه ام را امضا کند سراغ اینکه چرا این نمره را گرفته ام از مادرم گرفت و مادرم پاسخ داد: زمان آزمون در صف کوپن گوشت ایستاده بودم و فرصت مطالعه درسهایم را نداشتم. او هم برداشت. بعد از امضاء کنارش نوشت:«صف کوپن گوشت». وقتی معلم این نوع امضا را دید با تعجب دلیل کار دایی ام را پرسید و من به او توضیح دادم و باعث شد دوباره از من امتحان بگیرند.

ازدواج و حضور در جبهه

میرزانمدی مثل خیلی از جوانان آن دوران در سال 1366 تصمیم به ازدواج گرفت خاله پیرش یکی از دختران محله شان را به او معرفی کرد. معیار او برای ازدواج مذهبی بودن خانواده همسر و با حجابی و با سواد بودن همسر آینده اش بود. همسری که او انتخاب داشت همه ویژه گیها را داشت. آنها در یک فضای ساده در داخل خانه و بدون تجملات امروزی مراسم عقد را برگزار کردند. بعد از گذشت 4 ماه از تاریخ عقدشان، او برای بار سوم از طرف جهاد دانشگاهی به جبهه اعزام شد.
او جنگ را یک مسئله خانمان سوز و زشتی می دانست هر بار که به مداوای جسم مجروح رزمنده ای می پرداخت وضعیت پیش آمده بیشتر نگران و ناراحتش می کرد.

شهادت

در سال 66 در زمانیکه دوره آخر انترنی را می گذراند ماندن در پشت جبهه را صلاح ندانست و داوطلبانه عازم خط مقدم جبهه شد. او ماندن در این قفس خاکی را جایز ندانست و عصر روز 25 دیماه همان سال در منطقه نقده بال گشود و به سوی معبودش سفر کرد. اویی که اگر می ماند بی شک از بزرگترین و بهترین پزشکان جراح کشور می شد ولی مثل خیلی از همسنگرانش خیلی زود جامعه پزشکی را ترک کرد و بهداشت و درمان و آموزش پزشکی به منظور قدردانی دانشنامه دکتری افتخاری پزشکی به خانواده شهید والامقام اعطا کرد.
مزار پاک شهید منصور میرزانمدی در گلزار شهدای بهشت فاطمه اردبیل قرار دارد. 

انتهای پیام/