«شقایق‌های سرخ سبلان»

در بخشی از کتاب آمده است:

میرغنی احمدی برادر ایشان نقل می‌کند: ماه مبارک رمضان بود وقتی محی الدین در محله‌ای از تهران آماده گشت بود در آنجا عده‌ای جمع شده بودند و با سر و صدا و حرف‌های بی‌جهت آنجا را نا امن کرده بودند، آنهارا نصیحت می‌کرد و می‌گفت: اینجا انظار عمومی است و موجب آزار و اذیت دیگران می‌شوید. ولی آن‌ها هیچ توجهی نمی‌کردند. چون محی الدین مسلح بود و نمی‌توانستند چیزی بگویند؟، با لحن بی ادبانه گفتند: بعدا حسابت را خواهیم رسید و بعد متواری شدند. چند روز بعد آنها محی الدین را در مکانی که در آنجا به تنهایی کشیک می‌داد، شناسایی کرده و به باد کتک گرفتند و فرار کردند. بعد از آن سپاه و عوامل بسیج به شدت آنها را زیر نظر گرفتند و محل زندگی آنها را شناسایی کردند. وقتی آنها را دستگیر کردند به زیرزمین مسجد فاطمیه تهران بردند و در آنجا زندانی کردند و، چون با حرف زدن نتوانستند اعتراف بگیرند، مجبور شدند با شلاق از آنها اعتراف بگیرند.

در این میان آنها شلاق را به محی الدین دادند تا از آنها اعتراف بگبرد، ولی محی الدین راضی نشد آن‌ها را کتک بزند.
همین عطوفت باعث شد که بالاخره از آن‌ها اعتراف گرفتند و تمام افراد گروهک ضد انقلاب، دستگیر شدند.

انتهای پیام/