شهیدی که جانش را سپر مردم کرد
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، شهید «افشار حیاتی» فرزند امامقلی، 22 اردیبهشت ۱۲۹۰ در خانواده‌ای مؤمن، متدین و محبوب در میان مردم به دنیا آمد. در روزگاری که هنوز آموزش رسمی و مدرسه فراگیر نشده بود، او خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه آموخت و از همان کودکی با اخلاق خوش، روی گشاده و روحیه‌ای اجتماعی در دل اهالی منطقه جا باز کرد.
مبارزه با ظالمان تا آخرین لحظه
پس از رسیدن به سنین جوانی، ازدواج کرد. شهید حیاتی مردی بخشنده و با ایمان بود که همواره دارایی خود را با سخاوت در خدمت نیازمندان می‌گذاشت. ایمان به خداوند و عشق به اهل بیت (ع)، مهمان‌نوازی و یاری محرومان، او را به چهره‌ای شناخته‌شده در منطقه تبدیل کرده بود. در مبارزه با ظلم، لحظه‌ای کوتاه نیامد.
از جمله پیشگامان مقابله با حزب توده در غرب کشور بود و با سازماندهی نیروهای مردمی و عشایری، موفق به سرکوب فعالیت‌های آن‌ها و نابودی تدارکاتشان شد. همواره در مسیر «امر به معروف» و «نهی از منکر» گام برمی‌داشت و مردم را از ظلم‌های رژیم پهلوی آگاه می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، زمانی که گروه‌های ضدانقلاب مناطق غربی کشور را ناامن کرده بودند، شهید حیاتی همچنان با همان روحیه مقاومت و تعهد در میدان حضور داشت.
در ساعت چهار بعدازظهر روز یازدهم بهمن‌ماه ۱۳۵۸، خبر رسید که ضدانقلابیون در مسیر جنگلی جاده سرپل ذهاب – طاق، کمین زده و زنان و کودکان را اسیر کرده‌اند. شهید افشار حیاتی که در آن لحظه در حال سفر با مینی‌بوسی حامل مسافران بود، با دیدن جنایات دشمن، سکوت نکرد. به پسرش یدالله، که راننده مینی‌بوس بود، گفت: من درگیر می‌شوم، تو مسافران را نجات بده و به ژاندارمری اطلاع بده.
با فداکاری بی‌نظیر، درگیری را آغاز کرد و با ایجاد فرصت، پسرش توانست از کمین عبور کرده و خبر را به نیروهای ژاندارمری برساند. با رسیدن نیروهای کمکی، دشمن گریخت و نقشه‌اش ناکام ماند. اما افشار حیاتی در این نبرد نابرابر، آگاهانه جان خود را فدای نجات مردم کرد.
انتهای پیام/
