«شیء همراه با صدای صوت، از داخل کوچه پرتاب شد و به روی گلدان‌های داخل حیاط افتاد. مادر ناخودآگاه به طرفش رفت، چون تصور کرده بود بچه‌ها شیطنت کرده و چیزی را داخل خانه انداخته‌اند. در حال برداشتن آن شیء بود که صدای مهیبی بلند شد و مادر به گوشه‌ای پرتاب شدند. صدا آنقدر شدید و وحشتناک بود که انگار بمب منفجر شده است ...» ادامه این خاطره از جانباز « صغری بیگم‌میرکمالی مادر شهیدان علیرضا و عبدالحسین مشاطان» را در پایگاه اطلاع‌رسانی نوید شاهد استان قزوین بخوانید.