عالیه مهرابی

بادام‌ها بر خاک و چشم سرمه‌دان بیدار / رأس پرستوی مهاجر، آسمان بیدار! / داغ آن‌چنان داغی که از یک شاخه کبریتش / شد در دل هر کوه صد آتشفشان بیدار