سرگذشت پژوهی شهدای دانش آموز

از بچگی کتاب خوان بود. بعدها مسئول کتابخانه مسجد محل شد. وقتی رفت جبهه و برگشت، خیلی عوض شد. خواب و خوراکش کم شده بود و روی رختخواب نمی خوابید. می گفت: «دام نمیاد من تو راحتی باشم و رزمنده ها تو سختی باشن.» آرزو داشت به شهادت برسد: به خاطر همین روی ساکش نوشته بود «شهید حسین هنر». سه روز قبل از شهادتش برای ما نامه نوشته بود و گفته بود:«این نامه ی آخرم است: دیگر پاسخم را ندهید.»