شهید «علیرضا احمدی» سال 1345 در روستای زیلویه‌ی آبباریک در یک خانواده مسلمان چشم به جهان گشود. به دلخواه خود به خدمت مقدس سربازی رفت. یک سال از خدمت وی گذشته بود که سال 1367 در سرخه دیزه بر اثر انفجار مهمات به شهادت رسید.
شهید «علیرضا احمدی»، دوران کودکی را مانند دیگر هم سن و سالهایش سپری کرد و بعد وارد فضای دبستان شد. چند سال بعد که به سن تکلیف رسید شروع به خواندن نماز کرد و روزه می گرفت و دیگران را هم تشویق به خواندن نماز می کرد.
دایی شهید نقل می‌کند: روزی که علیرضا با زبان روزه به خط مقدم رفت. هرچه اصرار کردند که روزه اش را باز کند گفت: من می‌دانم شهید می‌شوم به همین دلیل می‌خواهم خدا را با زبان روزه ملاقات کنم. در ادامه متن کامل این خاطره را می‌بینید.
نوید شاهد - شهید «علیرضا احمدی» پس از گذراندن دوره های آموزش نظامی در پادگان سپاه و دوره پزشک یاری به عنوان پزشکیار در بهداری لشکر 31 سپاه عاشورا مشغول خدمت به رزمندگان اسلام گردید.
شهید "علیرضا احمدی" در دوران دفاع مقدس در منطقه شلمچه بر اثر اصابت خمپاره جام شهادت را نوشید و به فیض عظیم شهادت رسید. یاور امام خمینی(ره) بود و تمام تلاش خود را برای حفظ انقلاب به‌کار بست. زندگی‌نامه این شهید گرانقدر را در نوید شاهد اصفهان بخوانید.
تمام دارایی رزمندگان خلاصه می شد در یک چمدان خاکی که همراه خود به جبهه می بردند. در بازگشت از آخرین اعزام شهید علیرضا احمدی چمدان وی به همراه کاغذ آدرس، جداگانه به خانه بازگشت. این اتفاق خبر از شهادت علیرضا می داد.