«سجاده چمن»؛ گزیده‌ای از خاطرات شهید «ابوالفضل پیرزاده»
چهارشنبه, ۳۰ خرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۶:۴۲
شهید پیرزاده فرزند علی در سال ۱۳۳۴ در اردبیل متولد شد. پس از تحصیلات دبیرستانی، تا «سطح» در حوزه علمیه قم به تحصیل ادامه داده، ملبس به لباس روحانیت گردید. در سال ۶۰ به عضویت سپاه پاسداران در آمد و در تاریخ ۸ آذر ماه ۶۰ به دست منافقین کوردل، حین خروج از مدرسه ترور و به شهادت رسید. وی مسئول آموزش عقیدتی سپاه ناحیه ی اردبیل بود. از این شهید بزرگوار فرزندی به نام ابوالفضل به یادگار مانده است.
به گزارش نوید شاهد اردبیل؛او پرورده کار و بالیده فقر و پرهیز بود. هر
لحظه دوران نوجوانی اش با تلاش سپری میشد. بر سینه سبز میدان های عمومی و پارک های
شهری، دستان کوشای او بود که به مزدی ناچیز سبزینگی حیات می افشاند. پایان سال
تحصیلی، آغازی بود برای کار و کوشش وی.
تابستان ها، مناسب سن و سال خود کارهایی دست و پا می کرد تا ضمن آشنایی با رنج کار، نیروی پرهیز و امساک خویش را نیز در آزماید. اگر سراغ او را می‌گرفتی در آن انگشت شمار فضاهای سبز موجود شهر می یافتی اش که بر گلوی سبزه ها قطره قطره آب زندگی فُشُرد.
ظهرگاه به بانگ دلنشین اذان، شلنگ به زمین می گذاشت. آبیاری را رها می‌کرد و پرشتاب بر سجاده چمن، نماز خویش اقامه می نمود و این زمانی است که وقاحت از شیپور های اهریمن طاغوت سرریز می کند و نغمه ناساز تبلیغات میان تهی دریده دهنان را نعره می زند و بلندگوهای آلوده نظام، سبزینه روح جوانان را به ویران سرای بی توجهی های دینی تبدیل می کند.
نماز ابوالفضل تمام کوشش های تبلیغی رژیم را نقش بر آب می‌کند و رشته های روشنفکران اش را پنبه می کند.
نظر شما
