«زیارت مراد»، خاطره‎ای از شهید صمد ارادتی

هنوز ۱۴ سالی نداشت که کلاس درس را رها کرد و در شیارهای صفوف جوانان حق طلب شهر جاری شد.

با اینکه هنوز سرد و گرم روزگار نکشیده بود، به سرعت از وضعیت جریانات سیاسی و اجتماعی آن روز به تحلیل‎های درست و منطقی دست یافت. سمت انقلاب و مسیر صحیح حرکت انقلابی امام(ره) را به درستی در مذاق جان شیفته‎اش به نغمه خلاقی نشانده بود و پیش می‎شتافت.

شوری شیرین همراه با سوزش مطبوع از مهر امام(ره) مدام جانش را به هیجان می‌آورد و مشتاقانه در آرزوی دیدار حضرتش بود که به هر دری می‎زد تا شاید گشایشی حاصل آید. به طوری که دو بار به زیارت حضرتش نائل شد و جذبه آن دیدارها را همیشه در وجودش احساس می‎کرد و با یاران پیوسته از این وصل شیرین سخن می‎گفت و بارها بازگو می‎نمود.

ستاب تبلور شخصیت عملی‎اش چنان سریع بود که به زودی جزو دسته برادران مربی واحد آموزش سپاه اردبیل قرار گرفت. در جریان همین مسئولیت‎های عملی بود که گل خلاقیت‌های وجودش شکفتن آغاز کرد و حضورش در سپاه چنان لازم و ضروری احساس گردید که مسئولان به دلیل نیاز به او از رفتنش به جبهه‎ها مانع می‌شدند تا اینکه جان بی‎قرارش ماندن در چهار دیواری پادگان‎های آموزشی سپاه را تاب نیاورد و ناگزیر شد به شیوه دیگری عمل نموده، خود را به میدان نبرد برساند.

به بهانه استراحت به طور رسمی تقاضای مرخصی استحقاقی چند روزه نمود و به جبهه شتافت. برادران پس از شنیدن خبر این رفتار وی، به خاطر عشق و علاقه‎اش به خدمت فداکارانه تحسینش می‎کردند.