گزیده موضوعی/ امام حسین(ع) در وصیتنامه شهدای اردبیل
به گزارش نوید شاهد اردبیل؛ شهدا در وصیتنامههای خود از عاشورا و امام حسین (ع) نوشتهاند. به مناسبت فرارسیدن ماه محرم؛ ماه عزای سید و سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) و یاران با وفایش و همچنین با توجه به نقش مهم الگو بودن امام حسین(ع) و قیام عاشورا در هشت سال دفاع مقدس، فرازهایی از وصایای شهدای اردبیل را با این موضوع ارزشی، برای استفاده علاقه مندان میآوریم:
روحانی شهید عارف تقوی:
امام حسین(ع) قیامش بر علیه استبداد و استثمار و استعمار و عقیده و برنامه اش انقلاب و جهاد بود. امام حسین(ع) جهادش برای خدا و خلق خدا و اعتلای اسلام راستین بود. امام قیام کرد تا ظواهر و سنت های پلید دستگاه ظلم و ستم معاویه را از بین برد. امام حسین(ع) انسانی آگاه، متعهد و معتقد است.
محرمی به پا داریم که واقعا شایسته مقبولیت در پیشگاه با عظمت خدا و در محضر امام حسین بن علی (ع)، آن سرور آزادگان باشد.
حسین وار زندگی کنیم و مرگ سرخ را به زندگی پر از ننگ و پلیدیف ترجیح دهیم. اینک ما که خود را حسینی می خوانیم بیاییم واقعا تشیّع علوی و اقعی را پیاده کنیم.
شهید غفور انصاری:
ای امام حسین(ع) تو خون دادی و ما را به حرکت درآوردی به لبیک به ندای «هل من ناصر ینصرنی» تو گفتن به جبهه شتافتم. مادرم شماها هم مثل زینب(س) وارث استوار این راه باشید.
شهید فریدون بتواز:
بدانید تاریخ دوباره تکرار شده در آن زمان امام حسین(ع) با یارانش در مقابل ظلم جنگید و در این زمان ما حسین وار با رهبری عالمانه امام(ره) با دشمنان می جنگیم. آن زمان، سرور شهیدان در روز عاشورا ندای «هل من ناصر ینصرنی» را سر می داد و حالا هم ما به رهبری امام(ره) آن ندا را دوباره سر می دهیم.
شهید رسول توحیدی:
پدر و مادرم، از اینکه به جبهه می روم ناراحت نباشید و عین علی بن ابوطالب(ع) باید به همه چیز توانایی داشته باشید. چنانکه امام حسین(ع) از اهل و عیالش در راه اسلام گذشت و مانند جناب قاسم(ع) و علی اکبر(ع) جوانانی غیور تقدیم اسلام کردند. تازه دامادهایی که در راه اسلام به شهادت نائل گشتند.
شهید: عزیزاله بجروانی:
مگر شما نمی گویید که اگر زمان امام حسین(ع) بود ما به او کمک و پشتیبانی با جان می کردیم. حالا مگر حسین زمان را نمی بینید که پا در راه امام حسین(ع) گذاشته و همه را با خطرها آگاه می کند.
شهید ناصر بخشی کیوی:
می روم تا زینبیان را از اسارت یزیدیان برهانم که در کربلای شهادت یاور امام حسین(ع) باشم و به او بپیوندم. با او به طرف امام مهدی(عج) منجی عالم بشریت بروم و با این انسان بزرگ، در راه خدا حرکت کنم. واهرم، مهمترين مسئوليت زینب(س) نشر پيام كربلاست که با حفظ حجاب میسر است تا به جهانيان اعلام كند و بدين وسيله راه حسين(ع) را ادامه دهد.
شهید فرج بیگتاش:
لبیک یا امام حسن(ع)؛ اینک جوانان ما از دنیا بریدند و از خود گسستند و به الله پیوستند. ما راه امام حسین(ع) را ادامه می دهیم و به پیمان خویش تا آخر عمر وفادار خواهیم ماند و این پیمان را با خون سرخ خود امضا کرده و خواهیم کرد.
شهید جبرائیل بیگ زاده:
آنقدر به جبهه می روم و می جنگم تا در راه خدا و امام حسین(ع) شهید شوم. ای جوانان مبادا در غفلت بمیرید که علی(ع) در محراب عبادت شهید شد. مبادا در حال بی تفاوتی بمیرید که علی اکبر حسین(ع) در راه اسلام و با هدف شهید شد.
شهید فرمان باباپور:
مادر جان! اگر ناراحت شدی، فکر کن و علی اکبر(ع) و علی اصغر(ع) را به نظرت بیاور و امام حسین(ع) را و خانم لیلا(س) و رباب(س) را؛ که چرا آن ها ناراحت نشدند و شاد بودند. راهی که ما پیش گرفته و می رویم راه امام حسین(ع) و الان امام خمینی(ره)، نایب امام حسین(ع) رهبر ماست.
شهید نظامعلی توبه شکن:
امام حسین(ع)، درس قیام علیه ذلّت و خواری را به ماها آموخت. که چطور باید جنگید و چطور شهید شد.
مادر جان! من خجالت می کشم که در روز قیامت، بدن سرور شهیدان حسین بن علی(ع) پاره پاره باشد و من سالم باشم.
شهید غلامحسین جبرائیلی مقدم:
اگر مقام رفیع شهادت، نصیب ما شد بر من مگریید و اگر خواستید گریه کنید به امام حسین(ع) و جناب علی اکبر(ع) و جناب علی اصغر(ع) بگریید که ما درس شهادت و شهامت را از سرور و سالار شهیدان آموزش آموخته ایم.
انتهای پیام/