دانشجویی که به خاطر دفاع از انقلاب از دانشگاه اخراج شد
به گزارش نوید شاهد اردبیل، شهید رسول خلیل آبادی یکم شهریور ماه 1335 در خانوادای مذهبی در محله ابراهیم آباد اردبیل به دنیا آمد.
دوران کودکی و مشقت تحصیل علم
در همان دوران خردسالی والدینش را از دست داد و همراه خواهرش تحت حمایت پدر بزرگش قرار گرفت. او برای اینکه رشد و نمو یابد، همراه خواهرش سختیهای زیادی کشید اما با این وجود، در سال 1353 موفق به اخذ دیپلم شد و در کنکور سراسری همان سال، در رشته روان شناسی دانشگاه تبریز پذیرفته گردید.
تحصیل در دانشگاه تبریز و فعالیت انقلابی
حضور در دانشگاه تبریز فصل مهمی از زندگی او بود و چنان تأثیر عمیقی بر زندگی او گذاشت که بعد از دو سال تحصیل در دانشگاه، او به یک مبارز واقعی تبدیل شد. رسول خلیل آبادی با درک و بینش عمیقی که از گروه های مختلف سیاسی فعال در فضای دانشگاههای آن سالها از جمله گروههای چپ مثل سازمان چریکهای فدایی خلق و مجاهدین خلق داشت، عضویت در هیچ کدام از آنها را نپذیرفت و با بچههای مذهبی شروع به فعالیت مستقلی کرد.
اخراج از دانشگاه
پس از سپری دو سال از حضور در دانشگاه، در سال 1355 او رفته رفته به یک دانشجوی ضد رژیم تبدیل شد. از این بابت مسئولان دانشگاه دل پری از او پیدا کرده و به دنبال بهانهای برای اخراجش از دانشگاه برمیآیند تا اینکه در اسفند ماه 1355 این بهانه برای کمیته انظباطی دانشگاه به دست میآید. رسول در کلاس درس، به یکی از اساتید خود که طرفدار حکومت و رژیم شاه بوده، به خاطر حرفهای جانبدارانهای که از رژیم میکرده، اعتراض میکند که همین مسئله باعث به وجود آمدن مجادله و درگیری لفظی بین آنها میشود. این مسئله بهانه خیلی خوبی را به دست مسئولان دانشگاه میدهد تا جلسه کمیته انظباطی را تشکیل داده و او را اخراج میکنند.
فعالیت انقلابی در خدمت سربازی
رئیس دانشگاه بعد از اخراج، طی نامهای او را به اداره وظیفه عمومی، جهت گذراندن دوره خدمت سربازی معرفی میکند. بدین ترتیب او بعد از اخراج، وارد خدمت سربازی شده و فعالیتهای انقلابی و عقیدتی خود را در پادگان نظامی ارتش پی میگیرد. در ارتش نیز چندین بار به همین خاطر دستگیر و زندانی میشود، اما همچنان فعالیتهای مبارزاتیاش را ادامه میدهد.
فرار از پادگان ارتش و پیوستن به مردم انقلابی
رسول خلیل آبادی بعد از اینکه امام خمینی از نظامیان و سربازان خواست تا پادگاهای نظامی را ترک کنند، از اولین سربازانی بود که از پادگان مراغه فرار کرد و به اردبیل بازگشت. رسول تا بازگشت امام خمینی به ایران، حضور مؤثری در جریان مبارزات نهضت اسلامی در اردبیل داشت تا اینکه بعد از 22 بهمن به شوق دیدن پیر و مراد خود به همراه دو تن از دوستانش راهی تهران شد.
دیدار با امام خمینی(ره)
رسول، شوق دیدار با امام خمینی(ره) را داشت. به هر نحو ممکن برای دیدار آقا رفت. لحظه دیدار با آقا بهترین لحظه زندگی اش بود که در خاطراتش ثبت کرده است .
شهادت
پس از دیدار امام، در روز 22 بهمن در حین بازگشت به اردبیل در خیابان سپه تهران با مشاهده تیراندازی گروهی از افسران به سوی مردم، برای کمک به سوی آنها میشتابد. در حین تلاش جهت خلع سلاح نظامیان داخل محوطه دانشکده افسری، مورد اصابت گلوله یکی از دژخیمان قرار گرفته و به شهادت میرسد. پیکر او بعد از سپری شدن یک روز از شهادتش، توسط چند تن از اطرافیان در بهشت زهرای تهران تشییع و به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/