به حرمت علیاصغر حسین(ع) فرزندم شفا گرفت
به گزارش نوید شاهد سمنان، «شهید علیاصغر دهقانی» پنجم فروردین ۱۳۴۴ در روستای کهنآباد از توابع شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش مسیح و مادرش خورشید نام داشت. تا اول متوسطه درس خواند. پاسدار بود. بیست و ششم اسفندماه ۱۳۶۳ در خرمشهر به شهادت رسید. پیکر وی مدتها در منطقه برجا ماند و پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
این خاطره به نقل از خواهر شهید است که تقدیم حضورتان میشود.
نامش را از علیاصغر حسین گرفتند
اول، اسمش سیفالله بود. سخت مریض شد، طوری که قطع امید کردیم. هشت ساله بود. بردیمش به بیمارستانی در تهران. دکتر عملش کرد. بعد از چند روز به خانه که آوردیم، مادر برای سلامتیاش نذر کرد و آش نذری داد. در و همسایه به مادرم گفتند: «خورشید خانم! اسمش رو عوض کنین شاید فرجی شد.» مادرم که خون داشت جای اشک چشمش را میگرفت، گفت: «ما که امیدمون از همهجا قطع شد جز خدا، متوسل میشیم به علیاصغر امام حسین(ع) و اسمش رو همین میگذاریم.» دیگر علیاصغر صدایش میزدیم و به حرمت صاحب نامش، روز به روز حالش رو به بهبودی رفت.
انتهای متن/