مازندران - خاطراه ها و نيايش

دوست شهید «اصغر احمدی معلم کلائی» می‌گوید: ولایت مدار و عاشق و رهرو امام خمینی، آرزویش فرستادن پدر و مادر به مکه معظمه، عاشق جبهه و جنگ که اولین شهید روستای شان قرار گرفت.

برادر شهید «ابراهیم اکبری نودهی» می‌گوید: علاقه‌ی زیادی برای رفتن به جبهه داشت، اما سن او کم بود و همه روز به محل ثبت نام بسیج نکا می‌رفت و به پرسنل آن جا اصرار می‌کرد که چرا نام مرا نمی‌نویسند برای اعزام به جبهه آن‌ها گفتند هم سن کمی دارد و هم جثه ریزی دارد به خاطر همین آن قدر ورزش کرد تا جثه درشت و اندامی و ورزشی برای خود فراهم نمود.

پدر شهید نخبه علمی دکتر «مجید تجن‌جاری» گفت: پسرم معشوق من و دلیل شعر سرودن‌های من بود و بسیار خرسندم که شهادتش در مسیر علم و خدمت به مردم رقم خورد.

پدر نخبه علمی شهید «محمدرضا ذاکریان» از شهدای جنگ تحمیلی رژیم صهیونی با اشاره به اینکه پسرم شهادت را انتخاب کرده بود، گفت: رژیم صهیونیستی بداند ملت ایران از شهادت هراسی ندارد.

مادر شهید «محمدرضا ذاکریان» می‌گوید محمدرضا مقید بود که حتما برنج این نذری را خودش بکشد، حتی چند ساعت قبل زنگ می‌زد که مامان پلو را به کسی نده خودم می‌آیم. مقید بود که به نیت امام علی (ع) حتما این قدم را در راه ایشان بکشد. هرکجای تهران یا اصفهان بود سحر بیست و سوم ماه رمضان می‌آمد خانه و برای روزه داران غذا می‌کشید. اینکه در شب میلاد امام علی (ع) به شهادت رسید همان اخلاص صادقانه اش برای ایشان بود که در راه خودشان به شهادت برسند.

مادر شهید نخبه علمی «محمدرضا ذاکریان» گفت: پسرم همواره آرزوی شهادت داشت و خداوند در بهترین شب این مهم را نصیب او کرد.

دوست شهید «علی باقری» می‌گوید: با وجود اینکه در زندگی اش مشکلات زیادی را به چشم دید، اما صبر و مقاومت فوق العاده‌ای داشت. همیشه از مشکلات زندگی اش صحبت می‌کرد.

برادر شهید «سیدناصر حسینیان» می‌گوید: دوره نوجوانی با بچه‌های محل که بازی می‌کردم اگر بین ما بحثی می‌شد شهید همیشه طرف حق را می‌گرفت به او می‌گفتم تو برادر من هستی ایشان می‌گفت: من طرفدار حق هستم.

مادر شهید «مجید تجن جاری» از نخبگان هوش مصنوعی ایران که در حمله رژیم غاصب به شهادت رسید، شهادت فرزندش را مایه آرامشی عمیق برای خود می‌داند.

دوست شهید «سیدرجب رشیدایی» می‌گوید: پسرم خیلی حلال و حرام را رعایت می‌کرد و همیشه با آدم‌های خوب معاشرت می‌کرد. یکبار به من گفت: مامان دوستم رضا به من گفت: برویم خانه همسایه انجیر بچینیم. من به او گفتم، آقا رضا اول از صاحب خانه اجازه بگیریم، بعد انجیر بکنیم. رضا گفت: ول کن، دنیا دو روزه، پسرم ناراحت شد و گفت با من دیگر حرف نزن. انجیر دزدی حرام است.