بخشی از وصیتنامه شهید «احمد قهرمانی»

بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا مرا به حال خود وامگذار ، می ترسم تمام وجودم را آتش و گمراهی فرا گیرد که باعث خواهد شد که تورا نشنایم پس خدایا مرا نجات بده از هوای نفسانی تا بتوانم عظمت ترا در وجودم حس کنم و از این دنیا که گذرگاهی پیش نیست گریزانم . می خواهم با خدای خود دیدار نمایم و ای برادر دانش آموز باید شماها با درس خواندن خود سعادت استقلال فردای جامعه ها را تضمین نمایید تا زمینه سازی حکومت جهانی مهدی گردد.
ای مردم قدر امام عزیز را بدانید چون این مرد تقوا و فضیلت و نور خدا برای ما یک نعمت الهی است که خداوند این را برای ما مامود نموده تا کشتی سوراخ شده انسان ها را که در یک طوفان خطرناک است رهایی بخشد و ما را برای حقیقتی که همان رسیدن به حقیقت و خداست تضمین نماید و ای پدرم و ای مادرم و ای خواهرم همچون کوهی استوار باشید و در مقابل مصائب و دشمنان الله تا نقشه های آنان دفع شود جامعه ما و اسلام ما برای ساختن انسان ها خون می خواهد ماباید خون بدهیم . جامعه مان با اسلام حقیقی بنیان گردد و از مردن من در راه الله غمگین نباشید چون غمگینی تو باعث شادی دشمنان است مانند حسین و زینب باشید که اصغرها و اکبرها داده است و آن کسانی مرا می شناسد حلال نمایند و به آن کسانی که بدهکار هستم آنرا بدهید و حقوقی که بسیج سپاه می دهد آنرا به حساب جنگ زدگان جبهه صرف نمایند و در آخر از خدا می خواهم تا پاک مان نکرده بر خاک مان نکند خدایا آن توفیق را به ما بده که روح معنویت ما آن چنان قوی باشد تا شهید شویم و غرور خودخواهی شهوت مقام هوای نفس بر غلبه نکند .