شهید «فریادرس رستم زادی» از شهدای دفاع مقدس استان ایلام است که اردیبهشت ماه 1365 در منطقه مرزی شرهانی به درجه رفیع شهادت نایل آمد. شهید در آخرین مرخصی به خانواده گفت: احتمال دارد که این بار دیگر برنگردم و افتخارم این است که شهید می شوم.
شهید«نورمحمد جانی»، شهید آن زمان کم سن و سال بود. چند بار به فرمانده ارتشی که در گیلانغرب مستقر بود مراجعه و اعلام خدمت کرد که خواسته وی را برآورده نکردند تا اینکه یک روز نزد بچه‌های سپاه پاسداران شهرستان رفت و داوطلبانه در سپاه ثبت نام و همان روز به جبهه آوزین اعزام شد.
شهید «حشمت رشیدی» از شهدای ارتش دفاع مقدس استان ایلام است که هم تولدش در ماه فروردین بود و هم شهادتش، که با شهادتش در ماه فروردین تولدی جاودانه یافت.نوید شاهد ایلام تصاویر به یادگار مانده از این شهید والامقام ارتش را برای مخاطبان عزیز منتشر می کند.
شهید «علی اشرف کارخانه‌ای» در بخشی از وصیت نامه خود نوشته است: خدا را شکر می‌کنم که چنین لیاقت و شایستگی یعنی قرار گرفتن در خط «الله» و جهاد در راهش را نصیب من کرد.
شهید «رضا علیمحمدی»، در بخشی از دستنوشته خود آورده است: پدرگرامی‌ام اگر از راه لطف و مرحمت جویای احوال اینجانب فرزند حقیرت رضا باشید، الحمدالله نعمت سلامتی حاصل و برقرار است و نگرانی در پیش نیست به‌جز دوری دیدار آن وجود گرامی‌تان، آن‌هم امید است به‌درگاه امام زمان (عج) دیدارها بزودی زود تازه و روشن شود.
شهید«حسین حبیبی قشلاقی» به عنوان سرباز پیمانی وارد ارتش شد و 22 شهریور 1359 در درگیری با مزدوران بعث عراق در شهرستان سومار مورد اصابت موشک قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شهید «حمید فتحی» از شهدای سرباز ارتش استان ایلام است که بیست و یکم شهریورماه 1386 در منطقه مرزی سومار در حین خدمت بر اثر برخورد با مین به جای مانده از جنگ تحمیلی به درجه رفیع شهادت نایل آمد. در ادامه تصاویر به یادگار مانده از این شهید والامقام در سالگرد شهادت منتشر می شود.
استان سیستان و بلوچستان شهدای زیادی را تقدیم اسلام و انقلاب کرده است. این استان از شمال تا جنوب مهد پرورش دلیر مردانی است که نام آنها در تاریخ پُرآوازه این دیار همچنان می‌درخشد.
زهرا «حاج‌بابا» مادر شهید«محمد کرمعلی» از شهدای دوران دفاع مقدس در روایت از فرزندش بیان می‌کند که وقتی به دنیا آمد مثل ماه نورانی بود. از خاطرات کودکی‌اش به یاد دارم یک بار برای کفش‌دوزکی که مرده بود گریه می‌کرد.»