شهادت - صفحه 11

در سالروز شهادت شهید «مسعودرزاقیان» سری دوم مجموعه تصاویر این شهید گرانقدر توسط پایگاه اطلاع رسانی نوید شاهد یزد برای علاقمندان منتشر می‌شود.

آیت‌الله علی کاظمی، نماینده مردم گیلان در مجلس خبرگان رهبری، در مراسم سالگرد شهادت آیت‌الله صادق احسانبخش، با اشاره به جایگاه علمی امام محمدباقر(ع) و مجاهدت‌های مرحوم احسانبخش در نهضت اسلامی، از وی به عنوان الگویی ممتاز در مردم‌مداری، ولایتمداری و خدمت خالصانه به انقلاب اسلامی یاد کرد.

«قیام ۱۵ خرداد، اسطورۀ قدرت ستمشاهی را در هم شکست و افسانه‌ها و افسون‌ها را باطل کرد. شهادت جوانان رشید و زنان و مردان در آن روز سدّ عظیم قدرت شیطانی را از بنیان سست نمود. خون سلحشوران کوخ نشین، کاخ‌های ستم را در‌هم کوبید. ملت عظیم‌الشأن ایران با قیام و نثار خون فرزندان عزیز خویش، راه قیام را برای نسل‌های آینده گشود و ناشدنی‌ها را شدنی کرد.» این سخن امامی است که ۱۵ خرداد را آفرید و مبداء نهضت بزرگش را با عاشورای حسین (ع) پیوند زد و فریادش بر ستم، گلبانگ حق‌طلبی حسینیان تاریخ شد.

در وصیت‌نامه‌ای که با خون دل نوشته شد، شهید قدرت‌الله حیدری فریاد زد: "آمده‌ام تا با تفنگم، استقامتم و شهادت م به دشمن ثابت کنم که تا خون در رگ‌هایم جاری است، از اسلام دفاع خواهم کرد!" او که خود را سرباز کوچک امام خمینی می‌دانست، با ایمانی راسخ به جبهه شتافت و در سوم خرداد ۱۳۶۱ در راه دفاع از میهن اسلامی به آرزوی دیرینه‌اش رسید: شهادت .

در میان خاکریزهای خونین خرمشهر، مردی از تبار ایثارگران قدم نهاد که نه با سلاح، که با فرمان ماشینش در جاده‌های خطر، سنگر به سنگر پیش می‌رفت. شهید قدرت‌الله حیدری، راننده‌ای که وسیله‌نقلیه‌اش را به ارابه‌ای برای رساندن رزمندگان به خط مقدم تبدیل کرد، تا اینکه در سوم خرداد ۱۳۶۱، گلوله‌ای به سینه‌اش نشست و او را به ملکوت شهادت پرکشید. اینک نامش در دیار عاشقان همیشه زنده است.

علی حاتمی نمی‌دانست این آخرین نامه‌اش خواهد بود؛ آخرین کلماتی که سه ماه بعد، در خاکریزهای شلمچه با ترکش‌های دشمن ممهور شد. امروز این سطور، نه یک نامه‌ی ساده که وصیت‌نامه‌ی عاشقانه‌ای است از نسلی که عشق به معشوق و عشق به وطن را در هم آمیخت و هر دو را با خون خود امضا کرد.

از محله‌های محروم قزوین تا خط‌مقدم شملچه، شهید محمدامین جوادی، روایتگر مردی بود که با پنج کلاس سواد، اما دریایی از ایمان، در عملیات رمضان حماسه‌آفرید. کارگری ساده که وقتی ندای «هیهات منا الذله» بلند شد، تفنگ به دست گرفت و در سی‌سالگی، با ترکش‌های دشمن به آسمان‌ها دوخت و نامش را در دفتر زرین شهدا ثبت کرد.

این چهره‌های به یادماندنی را ببینید؛ یوسف پسندی در اوج جوانی، میان خاکریزهای جنوب، با همان لبخند همیشگی که دل‌ها را گرم می‌کرد. اینجا، در آستانه‌ی عملیات بیت‌المقدس، دوربین لحظه‌ای ناب از زندگی سربازی را ثبت کرده که قران در جیب داشت و عشق به شهادت در دل. امروز این عکس‌ها روایتگر روزهایی است که او از فومن تا خرمشهر رفت، تا نامش میان آزادگان جنگ جاودانه شود.

"من نیست بودم، تو به من هستی دادی..." این جمله‌های سوزناک آغازگر سفر روحانی جوانی است که یک سال بعد در خون خود غلتید. یادداشت شخصی شهید نجاتعلی اسدی، رزمنده لشکر محمد رسول‌الله(ص)، روایتی است از تحول یک انسان - از اعتراف به نیستی و گمراهی تا رسیدن به اوج عرفان و شهادت طلبی. این متن که در شهریور 1360 و پیش از اعزام به جبهه نوشته شده، امروز به عنوان یکی از ناب‌ترین اسناد معنوی دفاع مقدس به شمار می‌آید؛ وصیتنامه‌ای که نه خطاب به خانواده، که سراسر خطاب به معبود نوشته شده است.

مدارس دین و دانش، به همت آیت‌الله احسانبخش و با الگوگیری از سبک نوین آموزشی آیت‌الله شهید دکتر بهشتی، در دهه ۴۰ شمسی در رشت تأسیس شد. این مدارس با رویکردی ابتکاری، نقش مؤثری در ارتقای فرهنگ دینی و علمی جامعه گیلان ایفا کردند

شهید نجاتعلی اسدی در خاطراتش از آن شب سرنوشت‌ساز می‌نویسد: «نیمه‌های شب اسفند ۶۰ بود. ترکش‌های خمپاره هنوز در بدنم بود، ولی دردِ دوری از رزمندگان بیشتر از ترکش‌ها اذیتم می‌کرد. همان شب تصمیم گرفتم، با وجود مخالفت خانواده و درحالی‌که هنوز بهبود نیافته بودم، به جبهه بازگردم...»

سی و چهارمین یادواره شهدای روستای گیله پرده سر به مناسبت سالروز رحلت امام خمینی(ره) و گرامیداشت قیام خونین ۱۵ خرداد، چهارشنبه ۱۴ خرداد در مسجد جامع صاحب‌الزمان (عج) برگزار می‌شود.

یادواره شهدای والامقام منطقه گاوماست و باغدشت، همراه با بزرگداشت یکی از شهدای خوشنام، همزمان با سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره) در مسجد جامع این مناطق برگزار می‌شود.

مراسمی به مناسبت سالروز شهادت امام محمد باقر(ع)، سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره)، قیام خونین ۱۵ خرداد، گرامیداشت یاد شهید سیدیونس رودباری و اربعین شهید گمنام، با حضور مردم مؤمن منجیل در مسجد طاهریه برگزار می‌شود.

"برادر جان! زیر سایه توپ و خمپاره زندگی می‌کنیم..." - این جملهٔ ساده از آخرین نامهٔ شهید محمدحسین اخی، سرباز بی‌ادعای اشتهاردی، روایتگر روزهای سخت و شیرین جبهه‌های غرب است. نامه‌ای که از عملیات موفق "200 متر پیشروی در خاک عراق" می‌گوید و از "64 قبضه سلاح غنیمتی"، اما بیش از هر چیز، دلدادگی پسری رزمنده به مادر، خواهر و برادرش را فریاد می‌زند.

در هشتم خرداد ۱۳۶۱، آسمان اشتهارد شاهد پرواز فرشته‌ای از تبار رنج و مقاومت بود؛ جوانی که از محرومیت‌های زندگی برخاست و در اوج جوانی، با شهامی آتشین به استقبال مرگ رفت تا نامش در دفتر زرین شهیدان جاودانه شود. شهید محمدحسین اخی، آن کارگر ساده‌اشتهاردی، نه یک سرباز عادی، که اسطوره‌ای از ایثار و وفاداری بود. او که از کودکی یتیم شده بود، عشق به حسین(ع) و امام خمینی(ره) را در قلب کوچکش پرورش داد و سرانجام، در آستانه پایان خدمت سربازی، با اصابت ترکش خمپاره به شکمش، به آرزوی دیرینه‌اش رسید: شهادت در راه خدا. اینک پس از چهار دهه،خدمت سربازی، با اصابت ترکش خمپاره به شکمش، به آرزوی دیرینه‌اش رسید: شهادت در راه خدا. اینک پس از چهار دهه، یادش همچون چراغی فروزان، راه نسل جوان را روشن می‌کند: "زندگی، عطش است و شهادت ، سرچشمه‌اش!"

شهید غفور احمد خان‌بیگی، افسر شجاع و متعهد ارتش جمهوری اسلامی ایران، در سوم خرداد ۱۳۶۱ در عملیات بیت‌المقدس و در جریان دفاع از خرمشهرِ ستمدیده، به درجه رفیع شهادت نائل آمد. او که عمری را در مسیر خدمت به میهن و دین گذرانده بود، با ایثار جان خود، نامش را در زمره سربازان وفادار انقلاب اسلامی جاودانه کرد.

شهید حسین زارع‌زاده در وصیت‌نامه پرشور خود خطاب به نسل جوان می‌نویسد: "راه شهدا را ادامه دهید و نگذارید خونشان پایمال شود!" او با تأکید بر مسئولیت تاریخی جوانان انقلابی، از همگان می‌خواهد با عملگرایی و نه صرف شعار، پرچم "لا اله الا الله" را بر دوش کشند. این پیام، امروز بیش از هر زمان دیگری برای نسل جدید انقلاب شنیدنی است...

شهید سید رضا سادات اشکور، جوانی پاک‌سرشت و فرزند دیار گیلان، در سال‌های دفاع مقدس با روحی سرشار از ایمان، لباس سربازی ارتش جمهوری اسلامی را بر تن کرد و در میدان جهاد، جان خود را فدای آرمان‌های انقلاب اسلامی کرد. او در بمباران هوایی دشمن در منطقه نقده به شهادت رسید.

«کریم غلام‌کاظمی» پدر شهید «یونس غلام‌کاظمی» می‌گوید: «در عملیات بیت‌المقدس، وقتی پرچم ایران بر فراز خرمشهر به اهتزاز درآمد، یونس روایی هفده‌سازه در میان فاتحان این شهر بود. اما تقدیر چنان بود که یک سال بعد، در عملیات رمضان، در خاک دشمن مفقود شود و به جمع شهدا بپیوندد. حالا پس از ۴۰ سال، پدرش از خاطرات این نوجوان رشید می‌گوید؛ از روزهای حضور در فتح خرمشهر تا لحظه‌ای که برای همیشه در راه وطن گم شد. این روایت، داستان پسری است که نماز شب‌هایش در امامزاده محله را با روزهای سخت جبهه درآمیخت و سرانجام، به آرزوی دیرینه‌اش - شهادت - رسید.»